Ο καπνός από τα ξύλα που καίγονται έρχεται σε επαφή με τον θόλο και τα τοιχώματα της καμινάδας. Δημιουργούνται αποθέσεις καπνιάς στην καμινάδα και το τζάκι μυρίζει.
Η σταδιακή συσσώρευση των αποθέσεων αυτών κάνει την επιφάνεια της καμινάδας άγρια, μικραίνει την διατομή της, εμποδίζοντας τον σωστό ελκυσμό του καπνού και έχει σαν αποτέλεσμα το τζάκι να καπνίζει.

Ο καπνός από την καύση των ξύλων δεν περιέχει μόνο άνθρακα αλλά και κρεόζοτο. Το κρεόζοτο το συναντά κανείς στην καμινάδα σε τρεις μορφές – στάδια:
Στο πρώτο στάδιο είναι σκόνη που ο κόσμος συνηθίζει να ονομάζει «καπνιά».
Στο δεύτερο στάδιο παίρνει τη μορφή χοντρών κόκκων με πόρους.
Στο τρίτο στάδιο κρυσταλλοποιείται και μοιάζει με μαύρο γυαλί.
Οι εναλλαγές της θερμοκρασίας κατά την διάρκεια της καύσης των ξύλων στο τζάκι μετατρέπουν το πρώτο στάδιο στο δεύτερο και στη συνέχεια στο τρίτο, το οποίο είναι εξαιρετικά εύφλεκτο και είναι η αιτία που παίρνουν φωτιά οι καμινάδες.

Το κρεόζοτο στο τρίτο στάδιο δεν φεύγει με το βούρτσισμα αλλά  παραμένει κολλημένο στα τοιχώματα της καμινάδας. Η ανάφλεξή του είναι θέμα χρόνου και οι συνέπειες μπορεί να είναι σοβαρές. (κάντε κλικ εδώ)

Όταν το κρεόζοτο στην καμινάδα πάρει φωτιά, οι θερμοκρασίες που αναπτύσσονται είναι πολύ υψηλές. Πολλές φορές ξεπερνούν τους 1500ο Κελσίου αποδυναμώνοντας τα δομικά υλικά της καμινάδας τα οποία δεν αντέχουν σε τέτοιες θερμοκρασίες.
Εξάλλου το κρεόζοτο όταν καίγεται, διογκώνεται απότομα, ασκεί πιέσεις στα ήδη καταπονημένα τοιχώματα της καμινάδας (απ’ τις υψηλές θερμοκρασίες) και προκαλεί ρωγμές και σπασίματα, από τα οποία βρίσκουν διέξοδο οι φλόγες και οι καπνοί.
H φωτιά στην καμινάδα, ακόμα κι αν δεν επεκταθεί στο σπίτι, προκαλεί ζημιές, το κόστος επισκευής των οποίων μπορεί να είναι πολύ υψηλό!